Afgelopen woensdag 9 april organiseerde de LerarenKamer de eerste inspiratiedag voor beginnende docenten. De achterliggende gedachte was dat passie door bijvoorbeeld hoge werkdruk kan afnemen en het een goed plan is de accu af en toe weer te laten opladen.
Wie moesten dat doen en wie waren dan de accu-dragers?
Tot de laatste groep behoorden bijna 100 startenden in het onderwijs die nieuwsgierig naar Utrecht waren gekomen om te kijken wat ánderen met hun passie deden. En dat gebeurde: van de minister Jet Bussemaker in de ochtend – die niet alleen zegt dat het onderwijs haar ter harte gaat maar dat ook toont in haar aanwezigheid – tot Joke Hermsen in de middag die pleit voor rust en verstilling en de narratieve docent prijst: ieder laadt op, ieder inspireert en ieder geeft op zijn of haar beurt aan waar het in het onderwijs omdraait: de bezieling. Zelfs de twee presentatoren ondervroegen elkaar, en waar Thea in de opleiding verpleegkunde van haar leerlingen de beste zusters en beste broeders wil maken, gaat Mathijs in het primair onderwijs iedere dag weer voor het beste wat in zijn kinderen zit!
Het is hier niet de plaats voor een gedetailleerd verslag van de dag of voor een opsomming van ieders verdiensten, maar meer om het opmerkelijkste weer te geven: dat passie niet alleen overdraagbaar blijkt te zijn. Want of je het nou wilde of niet, het gevoel van enthousiasme en de wil tot vernieuwing drongen niet alleen bij je naar binnen, het mooie was dat iedereen de rol van inspirator zelf op zich nam, of dat nou in de vorm van het lied, de dans of de verstilde aandacht was: van een eenzijdige, georganiseerde motivatie was in ieder geval absoluut geen sprake meer!
Ik weet het nou zeker: passie is niet alleen overdraagbaar, het is ook besmettelijk; héérlijk. Dank hiervoor.