gedicht van Ilja Pfeijffer over Baudet

Sonnet van de rattenvangers

Nostalgisch zwelgende idiotie
op vleugels van verwaande vanitas
en inspiratie uit het borrelglas
steeg zwalkend op uit de baudetterie

en heel het land greep naar de bokshandschoenen.
Baudet stond voor de spiegel en hij beeldde
zich in hoe hij zijn naakte lichaam streelde.
Hij zou zichzelf van zelfzucht willen zoenen. 

Wie van dit baudettisme wakkerschrok,
had minstens twintig jaren zitten slapen.
De rattenvangers van het ongenoegen
vormden een plaag die door Europa trok
met tegendraadsheid als voornaamste wapen
en die vooreerst vooral elkaar verjoegen.