Een Tilburger aan het Woord / Brabants Dagblad 17/08/13

Café
Alleen Langeboom en De Spaarbank hebben voor mij dat rustige, dat lome dat bij een cafe hoort: lekker terras, niets moet en alles mag.

Restaurant
Ongetwijfeld Meesters. Mooie locatie, altijd gezellig, lekker en ontspannen, ik weet eigenlijk niets beters. Berlijn schiet me nu te binnen…,ook leuk.

Snack
Eerlijk gezegd ben ik niet zo’n snack-eter, maar als ik dan tóch trek heb, ren ik meestal even uit het St. Odulphuslyceum naar het onvolprezen kleine italiaanse eethuisje ‘cinque minuti’ op het einde van de Heuvelstraat voor een lekker broodje; tijdens het wachten even met de eigenaresse over Al Pacino beginnen (van Bobby Deerfield tot Scarface) en de tijd vliegt!

Kunst
Tussen Meesters en het stadhuis staat een soort luchtinlaat voor de metro, compleet met geluiden van aankomende en vertrekkende wagons. Ik vind dat mooi. Iedereen weet dat er geen metro is, iedereen weet dat er iets meer gesuggereerd wordt dan Tilburg rijk is, maar dat is het mooie: het ongegeneerd bluffen en er dan nog trots op zijn ook!

Natuur
Daar waar het leven het minst aanwezig is: het kerkhof op de Bredaseweg / Noordhoekring. Het is een oase van rust. Ik vind het mooi dat we nog midden in de stad een kerkhof hebben dat niet opgeofferd is aan onroerend goed-speculanten. Bovendien; we gaan er zo gemakkelijk mee om: de heilige die een gebogen lantaarnpaal boven zich heeft en de heilige die enige jaren geleden toen alle beelden geschilderd werden, een rode menie-neus bleef houden, maken Tilburg weer zo vrolijk!

Op de schop
Op nummer één: het Sint Annaplein. De ambtenaar die daar die hekken heeft neergezet, moet ingesmeerd met pek en veren de stad worden uitgejaagd, liefst de provincie uit. Nu staan er twee levensgrote hekken rond wat onkruid, en het was zo’n gezellig pleintje! Fiets er eens langs en je krijgt of de slappe lach of je ergert je net zoals ik. Burgemeester en/of wethouder: die ambtenaar mag blijven als jullie er maar snel wat aan doen.

En nu ik toch bezig ben: bij de Westermarkt die blokken op de weg om te voorkomen dat daar één keer per week een vrachtwagen zou parkeren tijdens de markt: net alsof de Duitsers bang zijn dat er een tweede landing zoals in Normandië zal plaatsvinden!
(waarschijnlijk dezelfde ambtenaar…)

Winkel
Zonder twijfel Polare (het wisselt wel snel: Gianotten, Selexyz, Polare…) op nummer één met Marlous Mutsaers als groot kenner van de Nederlandse literatuur: beschrijf haar (of Herman!) degene voor wie je een boek wilt kopen en ze noemt je feilloos de juiste titel.

Beste herinnering
Dat is wel heel persoonlijk, maar laatst vroeg iemand wanneer ik het meest in mijn leven gelachen had. Het zegt veel over me ben ik bang, maar ooit kwam ik met een vriend bij Stapperij De Korenbloem om een uur of 2 ’s nachts waar we het aan de stok kregen met een stuk of 10 rechtenstudentjes die het verbaal van ons wilden winnen. Dat lukte niet (vonden wij), maar zij waren wel met 10-en en wij met 2-en en toen de sfeer wat grimmig werd, zijn wij maar weggegaan, maar hebben buiten wel de banden van de fietsen laten leeglopen. Het gesis in de nacht in onze benevelde hoofden hoor ik nu nog.

Heren advocaten, notarissen of procuratiehouders van ongeveer 35: sorry, sorry, sorry, écht sorry maar ik heb me te barsten gelachen toen….

Verdriet
Ik geef al 34 jaar les (mooiste beroep hoor!), eerst op het Theresia, nu op het St. Odulphuslyceum en heb dus honderden, ja duizenden leerlingen voor me gezien. De meesten ben ik – uiteraard – vergeten, maar één zal ik me altijd blijven herinneren: Niek de Bont, leerling van me, die op een avond meer dan 10 jaar geleden op de kruising bij het Willem II stadion aangereden werd en enige dagen later op 9 oktober overleed. Altijd als ik daar langskom, zeg ik hem even gedag.

Borrelen met …
Met mijn oud-buurvrouw zr. Michelle de Rooy, de laatste Zuster-van-Liefde die lesgaf: een prachtig mens met wie het contact verwaterd is maar die ik altijd zo waardeerde. Ik herinner me opeens dat ze op 16 oktober jarig is!
Michelle, als je dit leest: zullen we vóór je verjaardag weer een keer op een terras koetjes en kalfjes bespreken tot de hele veestapel op is en/of meteen de diepte ingaan (wat je volgens mij altijd liever deed)?

Ontspanning
De talloze fietsclubs! Van SUST (Samen Uit Samen Thuis) tot BETS (Beschaafd En Toch Snel) tot – de leukste – NLMDF (Niet Lullen Maar Door Fietsen)

Eeuwig zonde
Ik durf dit nauwelijks te melden, maar …. de kermis. Wat een treurnis: de gróótste kermis van Nederland. Ik heb niets tegen een kermis, maar de gróótste….. wat erg. Vraag een willekeurige Nederlander wat hij van Tilburg weet en 10 tegen 1 dat de kermis genoemd wordt. Alles wat door de gemeente geïnvesteerd wordt in een beetje naam voor Tilburg, wordt jaarlijks in één klap weggemaaid als er weer iemand – steevast opgesierd met allerlei tatoeages – op net NOS-journaal voor de camera wordt gesleept om in het platste dialect, verslag te doen.

Maak er alsjeblieft ‘de leukste’, voor mijn part ‘de duurzaamste’ of ‘de gezelligste kermis’ van, maar de grootste…… getver.

Tilburg
Het mooiste museum in West-Europa, de onovertroffen Concertzaal, de prachtige programmering in de schouwburg, de internationaal geroemde universiteit, de …., maar dat alles verpakt en ingesloten in die lelijke ringbanen. Philip Freriks sprak ooit met flink wat randstedelijke arrogantie tijdens het journaal over Tilburg als ‘de stad waar je het liefst snel omheen rijdt’ en ik snapte hem. Maar dring eens door en zie eens … afijn, laat ook maar; eerst dat St. Annaplein.

REACTIES: 

Marg Vlemmix
Schaam je niet over die fietsbanden! Toen ik de laatste werkdag voor mijn zwangerschapsverlof mijn fiets uit de berging ging pakken om naar huis te gaan, draaide ik het ventiel los van de fiets van de personeelschef! Toen ik met mijn dikke buik omhoog kwam stootte ik meteen enorm mijn hoofd tegen het handvat van het stuur: God straft onmiddellijk.