Pleidooi voor Jan Verweij: ‘een 100% score’
De traditionele stunt voor en door de eindexamenleerlinegn vond dit jaar op een maandag plaats; de rest van de week waren er facultatieve lessen. Op de dinsdag – het feestje had tot diep in de nacht geduurd – waren er nauwelijks lessen, op de dagen erna had de docent natuurkunde 6 leerlingen ontboden, bij Engels zaten er 7 en ik prees me gelukkig met 9 van de 29.
Het 7e en het 8e uur op vrijdag – de laatste lessen dus – werd ik door mijn adjunct gewezen op het lokaal van Jan: zijn hele klas zat vol, overvol zelfs: van zijn 49 leerlingen waren er 48! Allemaal hadden ze een speciale opdracht om voor een ander een eindterm uit te leggen , allemaal hadden ze ook de opdracht gekregen om voor een ander een kadootje voor het examen te kopen: zo had Laura zelf een armbandje gemaakt voor Joyce, Maurits een EHBE-doos (Eerste Hulp Bij Examen) gemaakt voor Hannah, en had Max omdat hij wist dat Sophie zo van kip houdt twee kipfile’s gekocht. En allemaal, op Myrthe na die er niet was, legden ze aan een ander hun eindterm voor het examen filosofie geduldig uit. Zonder morren, geïnteresseerd, trots op hun kado.
Nou daarom vind ik Jan Leraar-van-het-Jaar. Ik kan nog wel 10 andere pleidooien schrijven over zijn schoolreizen, zijn zelf gemaakte methodes, zijn kerstakties of zijn bevoegdheden, maar die middag gaf te zien wat zijn sterkste kant is: het inspireren!
Trudy Sas
N.B. Toen ik om tien voor half vijf langs liep, was Jan zelf aan het woord: hij las net een email voor. Ze waren er allemaal nog, de mail was van Myrthe; ze zat in Rome voor de Cicero-vertaalwedstrijd, maar had haar les gemaakt en hem gestuurd; met een knuffel voor Sam.
Een 100% score.
